4.01.2011


Siyah Gül!
Beni hoşgör sevdalım sanma ki candan bıktım;
Keşke kurşun yağmuru yaşları silmeseydim…
Ben ki Yusuf misali, dipsiz kuyudan çıktım;
Son verirdim aşkıma günahı bilmeseydim…

Beni öldüren hasret seni yaşatır sanma;
Can veren gözyaşların mezar taşı beklesin…
Çok mu şey istiyorum, beni adınla anma;
Yaradan çektiğine bin dert daha eklesin…

Senden hesap sormaz mı aynalarda gördüğün;
Saçındaki her beyaz çektiğin gazap olsun…
Seni söktüm yürekten yetti hüküm sürdüğün;
Güldüğünü gösteren her resim azap olsun…

Çıkmaz yollara düştüm diliyorum düş sen de;
Düşmanlarım neyse de dostlarım bile küstü…
Acıyanın olmasın, türlü derde düşsen de;
Sabah açan güllerin kurusun akşam üstü;

Yürekte senden başka hiçbir ateş yanmasın;
Buzullar beldesinde say ki fizan çölüyüm…
Gittiğin günden beri, kalbim, attı sanmasın;
Ben hasret bahçesinin siyah açan gülüyüm…