“Allah’ın bir kulunu koruduğunun işareti ona sunduğu refah mıdır? Cezalandırdığının işareti de başına getirdiği sıkıntılar mıdır?
Şöyle de sorabiliriz: Uçurumun ucunda dolaşan bir ceylanı uyarmayıp sonunda yuvarlanmasına izin vermek mi cez...adır? Yoksa ceylanı uçurumdan uzaklaştırmak için kamçılamak mı cezadır?
Hayatı sadece dünyadan ibaret sanan inkârcının cevabı, dünya sonrasının sonsuza dek sürecek olağanüstü maceralarına inanan müminin cevabından farklıdır.
Mümin bilir ki Allah’ı kaybeden her şeyi kaybetmiştir ve kazanan da her şeyi kazanmıştır. Öyleyse Allah’ın cezalandırdığı kimse kalbine kendisini unutturduğu kimsedir. Kimsenin başına, refaha dalıp Allah’ı unutmaktan daha büyük bir musibet gelemez. Demek oluyor ki kendini refahta sanan niceleri aslında musibette iken, kendini belada sanan niceleri aslında kurtuluştadır.”
Şöyle de sorabiliriz: Uçurumun ucunda dolaşan bir ceylanı uyarmayıp sonunda yuvarlanmasına izin vermek mi cez...adır? Yoksa ceylanı uçurumdan uzaklaştırmak için kamçılamak mı cezadır?
Hayatı sadece dünyadan ibaret sanan inkârcının cevabı, dünya sonrasının sonsuza dek sürecek olağanüstü maceralarına inanan müminin cevabından farklıdır.
Mümin bilir ki Allah’ı kaybeden her şeyi kaybetmiştir ve kazanan da her şeyi kazanmıştır. Öyleyse Allah’ın cezalandırdığı kimse kalbine kendisini unutturduğu kimsedir. Kimsenin başına, refaha dalıp Allah’ı unutmaktan daha büyük bir musibet gelemez. Demek oluyor ki kendini refahta sanan niceleri aslında musibette iken, kendini belada sanan niceleri aslında kurtuluştadır.”
Muhammed Bozdağ