Düşmez kalkmaz bir ALLAH unuttuk.
Sevdiklerimize, onları ne çok sevdiğimizi söylemeyi unuttuk.
...
Hep kaybettiğimizde anladık değerlerini.
Ve sonra çok pişman olduk belki.
Aradık ama artık yoktular.
Sabretmeyi unuttuk.
Şükretmeyi unuttuk.
Zamanın su gibi akıp gittiğini
geriye dönüş olmayacağını unuttuk.
Tövbe ettik ama sonra tövbelerimizi unuttuk.
Kalbin yaratıcının Kabe'si olduğunu unuttuk.
Ahde vefayı unuttuk
İnsanların görmedende sevebildiklerini unuttuk.
Sevmenin en güzelini
Karşılıksız sadece ALLAH rızası için olduğunu unuttuk.
Bildiklerimizle amel etmeyi unuttuk.
Kalplerin yanlız ALLAH'ı anarak mütmain olacağını unuttuk.
Bazen sevdiklerimizin hatırnını sormayı selam vermeyi unuttuk.
Ne de çok şey unuttuk.
İnsan olduğumuzu
Yaratılan en şerefli mahluk olduğunuzu unuttuk.
Aslında her birimiz ayrı bir mucizeyiz bunu da unuttuk.
Dualarımızda belki birçok kardeşimizide unuttuk.
Kuyularda Yusuf'u unuttuk.
Hasta yatağında Eyyub'u unuttuk.
Ateşe atılan İbrahim'i unuttuk.
Pişman olup ta affolunan Yunus'u unuttuk.
Ve Gül kokulu Efendimiz'in (sallalahu aleyhi ve sellem) yaşadıklarını unuttuk.
Ve bu yolda yıllarca çekilen çileleri unuttuk.
Bizim unuttuklarımızı bize hatırlat, unutmamıza fırsat verme YARABBİ..