Uzak Dur
Uzak dur, uzak duran çiçeğin kokusundan
Uzak dur başka yöne süzülüp giden sudan Uzak dur; karanlığın başını bekleyen kuş Uzak dur ki, bakarsın tam göğsünde vurulmuş Uzak dur; bir bahar ki, yoluna diken döker Uzak dur; gökkuşağı göğüne perde çeker Uzak dur rahminde küf taşıyan analardan Uzak dur gölgesini görmeyen aynalardan Uzak dur beyazından mahrum bırakan canın Uzak dur sırlarına gülümseyen fincanın Uzak dur güle katran damlatan aşk kirinden Uzak dur ihtirasın kurt kanı şiirinden Çemenzârı inciten her belâdan uzak dur İçindeki bin yüzlü Kerbelâ’dan uzak dur |
Nurullah Genç
|