Kays, gezinir sokaklarında Bağdat’ın, Mecnun misali.. Bir adamla karşılaşır.. Adam yazı yazmaktadır duvara. “LEYLA U MECNUN”.. Şaşırır Mecnun. Yanaşır adamın ve duvarın yanına.. Sorar adama ne yapmaktasın diye. Adam: “Bunların aşkı öyle büyük ki yazmak istedim” der, duvara.. Mecnun, yerdeki duran başka bir fırça ile duvara yazılı adını siler.. Adam şaşırır. Sorar Mecnuna: “Ne yapmak istediğini?”. Mecnun yine aynı Mecnun, verir cevabını : “Aşk’ın içinde Mecnun olmadı hiç.. Aşk hep Leyla idi.. “
